Friday 14 October 2016

:: বেলনা মাৰি ::

০১:
মেচত খানাৰ যোগাৰ চলিছে৷ পঙ্কজে চাকৰি পোৱাৰ ফূৰ্তিতে গাহৰিৰ খানা পাতিছে৷ গৰমত গোটেইকেইটাৰ অৱস্থা নাই৷ উদি মুদি হৈ বহি আছো৷ মনোজ আৰু আলোকৰ পেটত ইতিমধ্যে ঘুটুং পানী পৰিলেই৷ দুয়ো প্ৰকাণ্ড পেট দুটা উলিয়াই দেৱদাস চিনেমাখনৰ  'দোলা ৰে দোলা' গানটোৰ তালে তালে তামাম নাচি আছে৷ আমিওঁ গাহৰি ভাজি আৰু ভাঙৰ ধোঁৱাৰ মাজত দুয়োৰে নৃত্যৰ মজা লৈ আছো৷ নৃত্য, বস্ত্ৰ, ধোঁৱাময় পৰিবেশ, এই সকলোবোৰ মিলি এই ব্যভিচাৰ পৰিবেশ৷

০২:

একে জাপে গোটেইকেইটা এটেনচন পজিচনত আহি গ'লো৷ দুৱাৰমুখত দেখোন এয়া মিলি৷ ঢিলা ইলাষ্টিকৰ হাফপেন্টটো টানি টানি পঙ্কজে ক'লৈ দৌৰ মাৰিলে আমি তৰ্কিবই নোৱাৰিলো৷ আলোক, মনোজৰ পেট তেনেকৈ ওলায়েই থাকিল৷ ময়ো কোনোমতে গাটো  গামোচা এখনেৰে  ঢাকি বেঙা হাঁহি এটা মাৰি লাহেকৈ মাত দিলো,
- ইয়াতে আহি পালা যে??
- তুমি বিৰাট বেয়া৷ ইমান ফোন কৰিছো ৰাতিপুৱাৰ পৰা, ফোন উঠোৱা নাই যে?
-  মানে.... এই পাৰ্টীৰ যা যোগাৰত অলপ লাগি আছিলো৷ আৰু আবেলিটো শ্ৰদ্ধাঞ্জলী কাননত একেলগে যামেই৷
- নাযাওঁ পাৰ্কে চাৰ্কে৷

গৰজি উঠিল মিলি৷ অলপ সাহস গোটাই লাহেকৈ মাত দিলো৷
- কিয়? কি হ'লনো?
- নাযাওঁ কৈছো নাযাওঁ৷ এইফালে মই মৰিছো টেনচনত, আৰু তুমি গাহৰি খোৱাত বিজি৷ যিদিনা গৰমত ফুটি মৰিবা সেইদিনাহে গম পাবা৷
- ধেই নমৰো ইমান সোনকালে৷ জিমত গৈ এনেই বডী বনাই আছোনে? বাৰু কি হ'ল কোৱাচোন৷ একেবাৰে তুফান হৈ আহিছা যে?
- মই ঘৰত নাথাকো আৰু৷ আজিও সেই শগুনটো আহিছিল৷ দেউতাই তাৰ লগতে মোক বিয়া দিব বোলে৷
- হমমম৷
- কি হমমমম্ মাৰি আছা? মোক নিবা নে নিদিয়া এতিয়াই কোৱা৷ নহ'লে মই...
- ৰ'বাহে৷ চাঞ্চ পালেই গৰম হৈ যোৱা৷ নিনিম আকৌ কিয়? দস্তুৰমত তিনি বছৰ প্ৰেম কৰিছো৷
- তেন্তে ব'লা৷
- কলৈ ?
- বিয়া পাতিবলৈ৷

০৩:

আজি আমাৰ বিয়া৷ এইকেইটাই কি কৰিলে পাত্তাই নাপালো৷ একো ভাবিব সময়েই নাপালোঁ৷ কিডনেপ কৰা দি মোক এইকেইটাই ডাঙি আনিছে৷ এতিয়া বহি আছো মন্দিৰত৷ মোৰ মুখ ফুলা, কেনেকৈ  আহিলো একো পাত্তা নাপালোঁ কাৰণে৷ মিলিৰ মুখ ফুলা, দৰাটোক লংপেন্টটো পিন্ধিব সময় নিদিলে এই অসুৰকেইটাই৷ হাফ পেন্ট পিন্ধিয়ে আহি গ'লো৷ বামুণৰ মুখ ফুলা, মাননি যে নাপায় সেয়া সি ঠিক বুজিছে৷ এইফালে শিয়ালকেইটাই মুখ টিপি টিপি হাঁহিব ধৰিছে৷ মনোজে চাগে মন্দিৰলৈ অহাৰ আগে আগে বটলৰ বাকীখিনি এবাৰতে মাৰি আহিছে৷ বাহিৰৰ চিৰিত বাগৰি বাগৰি নাগিন ডেঞ্চ কৰাত লাগি গৈছে৷ বেটাহঁতৰ বিয়াত ময়ো বদলা ল'ম৷ মই ৰুমত আনি থৈ দিয়া সেই ভালুককেইটাৰ কচম৷

০৪:

ৰিক্সাত কইনা আনি আছো৷ পাছে পাছে কিডনেপাৰ প্লাছ বৰযাত্ৰীৰ দলটো৷  হাজাৰ হলেওঁ মিলি ছোৱালী, তাতে আজি কইনা৷ চুৰ্ণীখনকেই ওৰণিৰ দৰে লৈছে৷ ৰিক্সাৱালা  তুফান গতিত উৰি গৈছে৷ মিলিৰ মুখত হাঁহি৷ উপায় নাই, ময়ো মিলমিলিয়া হাঁহি দি গৈ আছো৷ ইফালে মনত হাজাৰটা চিন্তা৷ মাহৰ শেষ৷ শিয়াল কেইটাৰ পাল্লাত পৰি এক কেচ ভালুক বধিলো৷ এতিয়া পইচা পাতি একো নাই লগত৷ মান সন্মান যাব আৰু, উপায় নাই৷ এ বাদ দে,  তিৰি মোৰ, লাজ কৰিবলৈ কি আছে৷

মেচ পালোঁ৷ মিলিক লাহেকৈ মাত দিলো,
- শুনাছোন৷
- কি?
- ভাৰাটো দি দিয়াছোন, মাহৰ শেষ নহয়৷ টান পৰিছে অলপ৷

০৫:

গজেনৰ দোকানত বাকীত তামাম পাৰ্টী চলিছে আজি৷ দালি, ভাত, আলু পটলৰ ডালনা, লাব্ৰা, বিলাহী দি মাছ, বয়লাৰ, নেমু... কি নাই আজি৷ বিয়াৰ পাৰ্টী বুলি পকৰী কমপ্লিমেন্টেৰী৷ আছলতে দোকানৰ পিছফালে আলোকহঁতে ভালুক খহাইছে৷ তাতে ভাগ পাইছে সি৷ নহ'লে সি কৃপনে ফ্ৰি পকৰী দিবনে?
গধুলিৰ পৰা পাৰ্টী আৰম্ভ৷ গজেনে ক'ৰবাৰ পৰা টেপ এটাও আনিছে৷ বাপ্পা ঐ কি চাউণ্ড! কুমাৰ চানুই চেহাই দিছে একেবাৰে৷

বিয়াৰ পাৰ্টী ভালে ভালে গ'ল৷ বকাসুৰ কেইটাই দগৰি খালে৷ সিহঁতৰ অত্যাচাৰত শেষত মই আৰু মিলিয়ে গজেনৰ হেল্পাৰ কেইটাৰ লগত অকল দালি, ভাত আৰু আলু-পটলৰ ডালনা হে খাব পালো৷ দিনটো ভোকত আছিলো, তাকেই খাই আঠমঙলা খোৱা যেন তৃপ্তি পালোঁ৷

০৬:

মেচত মিলি আৰু মই অকলে৷ এইকেইদিন মোৰ বাবে মেচ এৰি দিছে ৰাইজে৷ দিনটো ইমান দৌৰাদৌৰিত কি হ'ল পাত্তাই নাপালো, ল'ৰাৰ পৰা মৰদ হ'লো৷ এতিয়াহে কিবা লাজ লাগিব ধৰিছে৷ মিলি বহি আছে সন্মুখত৷ কি কওঁ ভাবিয়েই পোৱা নাই৷

চক খাই উঠিলো৷ কথা নাই বতৰা নাই, মিলিয়ে মোক সেৱা এটা কৰি দিলে৷ হে ভগৱান, কি কৰে এইজনীয়ে৷ নাৰায়ণ... মোকো সেৱা কৰা মানুহ আছে৷

এতিয়াহে মনত পৰিল, আলোকে মোক মিলিক দিবলৈ কিবা এটা প্ৰেজেণ্ট কিনিব  দিছিল, ৰাতি দিবলৈ৷ পাহৰিলো নহয়৷ কি কৰা যায় এতিয়া?
হঠাৎ দেখিলো সিদিনা পঙ্কজে নতুনকৈ কিনি আনি থোৱা বেলনা আৰু মাৰি৷ অলপ ভাবি লাহেকৈ তাকে আনি মিলিক দি কলো,
- মিলি শুনাছোন৷ অলপ টান পৰিছে বুলিটো গম পাইছাই চাগে৷ বিয়া বুলি এয়াই দিলো দিয়া৷ মানুহটো অলপ এলেহুৱা বুলিটো জানাই তুমি৷ কিবা খং উঠিলে লাহেকৈ মাৰি দালেৰে এক দুই কোব মাৰিব পাৰিবা বুলিয়ে দিলো দিয়া৷
পাছে এটা কথা, সদায় খুণ্ডা খুন্দি লাগিলেওঁ এই দুয়ো কিন্তু লগ নেৰে৷ আমিও সদায় বেলনা আৰু মাৰি হৈ থাকিম দিয়া৷ সদায় একেলগে, নে কি কোৱা.......

- হ'ব দিয়া, পিছত কিন্তু এইডালৰ কোব খালেওঁ বেয়া নাপাবা দেই৷ মৰমতহে মাৰিম কিবা৷ এতিয়াই কৈ থলো দেই৷

লাজ লাজকৈ মিলিয়ে তাইৰ মুৰটো মোৰ কান্ধত পেলাই দিলে৷

No comments:

Post a Comment